یکی زندانی بی دفاع با دوختن لبان و چشمان خود دست به اعتصاب غذای خشک زد
بنابه گزارشات رسیده به « فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران » روز گذشته زندانی محسن نگهبان در اعتراض به شرایط غیر انسانی و تبعید وی به زندان زاهدان روز گذشته ناچار به اعتصاب غذای خشک در زندان زاهدان شد زندانبانان ولی فقیه بجای رسیدگی به وضعیت این زندانی او را به سلولهای انفرادی قرنطینه منتقل کردند.
روز یکشنبه ۲۴ شهریور ماه زندانی محسن نگهبان ۲۵ ساله در اعتراض به رفتارهای وحشیانه و قرون وسطایی ،عدم رعایت حقوق زندانیان به عنوان یک انسان و تبعید وی از لرستان به زندان زاهدان با دوختن لبهایش و چشمانش دست به اعتصاب غذای خشک زد. خسروی رئیس زندان و غلامی رئیس اطلاعات زندان به جای گوش فرا دادن به مشکلات این زندانی و حل آنها که وادار به اعتصاب غذای خشک شده است او را بلادرنگ به سلولهای انفرادی زندان زاهدان که شکنجه گاه زندانیان سیاسی و عادی است و شرایط آن وحشتناک می باشد منتقل نمود.
این زندانی حدودا ۳ سال پیش از لرستان به زندان زاهدان تبعید شده است و گفته می شود که اتهام وی داشتن سلاح می باشد او حدودا ۴ سال است که در زندانهای لرستان و بند ۴ زندانزاهدان زندانی میباشد.
استمرار فشار بر اکبر امینی برای مصاحبه
اکبر امینی که از خرداد ماه سالجاری مجددا در حبس به سر میبرد از بند ۲۴۰ اوین به بند عمومی ۳۵۰ منتقل شد.
به گزارش کلمه، این زندانی سیاسی که دوباره در جریان انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ بازداشت شد در زمان دوران انفرادی برای انجام مصاحبه به شدت تحت فشار بود و ماموران بند ۲۴۰ او را مورد ضرب و شتم قرار داده اند.
ولین بار نیست که زندانیان سیاسی که بدون هیچ دلیل محکمه پسندی در زندان به سر می برند برای انجام مصاحبه های تلویزیونی و اعترافات ساختگی تحت فشار هستند.
خرداد ماه سال جاری، نیروهای امنیتی که از سوی شعبه ششم دادسرای اوین حکم داشتند با یورش به منزل این فعال سیاسی او را بازداشت و به بند امنیتی ۲۰۹ انتقال دادند.
نام اکبر امینی از ۲۵ بهمن ماه سال ۸۹ رسانه ای شد وقتی که به میرحسین موسوی و مهدی کروبی برای همبستگی با مردم کشورهای مصر و تونس دعوت به تظاهرات شد. در آن زمان بود که تصویر اکبر امینی در بسیاری از رسانههای دنیا منتشر شد. او، بالای یک جرثقیل و در ارتفاع ۳۵ متری چند ساعتی همه چشمها را به خود خیره کرد. او در این روز با در دست داشتن روبان های سبز، مردم را به شرکت در تظاهراتی که قرار بود بعدازظهر همان روز برگزار شود، دعوت کرد.
نامه دراویش زندانی به دادستان تهران
وکلا و فعالان زندانی حقوق دراویش در نامه ای به دادستان تهران، اعتراض خود به دستور الزام به استفاده از لباس فرم زندانیان و دستبند و پابند در اعزام به مراکز درمانی را اعلام کردند.
به گزارش مجذوبان نور، فعالان حقوق و وکلای زندانی دراویش اعتراض خود را نسبت به دستور الزام به استفاده از لباس فرم زندانیان و دستبند و پابند در اعزام به مراکز درمانی را طی نامه ای به دادستان تهران، آقای جعفری دولت آبادی اعلام کردند.
در این نامه به حرکت تبعیض آمیز مقامات در نحوه اعزام زندانیان سیاسی – عقیدتی به مراکز درمانی و عناد با اهل دل اشاره شده و آمده است: «خلاف رسم متداول، مقرر کرده اند که برای پیگیری روند درمانمان، جامه زندانیان بر ما درویشان بپوشانند و زنجیر بر دست و پایمان زنند و آنگاه نزد طبیب برند. تاکنون بارها گفتنی ها را با قول لیّن و زبان قانون به آمران و ماموران گفته ایم و راه گفت و گو با سعه صدر را برگزیدیم اما گویا این روش کارگر نمی افتد و برخی آمران مامور از سر سیرت و اقتضای طبیعت راه عناد با اهل دل را برگزیده و به دیده استحقار در طایفه درویشان نظر می کنند. حکم راندن بر غل و زنجیر درویشان محبوس و لباس زندان برآنها پوشاندن، افتخار نیست و حاصلی جز بی آبرویی نخواهد داشت.»
در ادامه این نامه، دراویش زندانی به قصد خود برای اعتصاب غذا اشاره و توضیح دادند: «ما دراویش زندانی قصد بر اعتصاب غذا داشتیم و داریم و همانطور که درویش ستیزان به جان ما و سلامت ما اهمیت نمی دهند ما هم در راه هدفمان به آب و نان اهمیت نمی دهیم چرا که قوت جبرئیل از مطبخ نبود بود از الطاف آن رب ودود/ اما به توصیه دوستان فعلا از اعتصاب غذا منصرف شده ایم تا ببینیم خدا چه می خواهد و چه خواهد کرد.»
بنابه گزارشات رسیده به « فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران » روز گذشته زندانی محسن نگهبان در اعتراض به شرایط غیر انسانی و تبعید وی به زندان زاهدان روز گذشته ناچار به اعتصاب غذای خشک در زندان زاهدان شد زندانبانان ولی فقیه بجای رسیدگی به وضعیت این زندانی او را به سلولهای انفرادی قرنطینه منتقل کردند.
روز یکشنبه ۲۴ شهریور ماه زندانی محسن نگهبان ۲۵ ساله در اعتراض به رفتارهای وحشیانه و قرون وسطایی ،عدم رعایت حقوق زندانیان به عنوان یک انسان و تبعید وی از لرستان به زندان زاهدان با دوختن لبهایش و چشمانش دست به اعتصاب غذای خشک زد. خسروی رئیس زندان و غلامی رئیس اطلاعات زندان به جای گوش فرا دادن به مشکلات این زندانی و حل آنها که وادار به اعتصاب غذای خشک شده است او را بلادرنگ به سلولهای انفرادی زندان زاهدان که شکنجه گاه زندانیان سیاسی و عادی است و شرایط آن وحشتناک می باشد منتقل نمود.
این زندانی حدودا ۳ سال پیش از لرستان به زندان زاهدان تبعید شده است و گفته می شود که اتهام وی داشتن سلاح می باشد او حدودا ۴ سال است که در زندانهای لرستان و بند ۴ زندانزاهدان زندانی میباشد.
استمرار فشار بر اکبر امینی برای مصاحبه
اکبر امینی که از خرداد ماه سالجاری مجددا در حبس به سر میبرد از بند ۲۴۰ اوین به بند عمومی ۳۵۰ منتقل شد.
به گزارش کلمه، این زندانی سیاسی که دوباره در جریان انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ بازداشت شد در زمان دوران انفرادی برای انجام مصاحبه به شدت تحت فشار بود و ماموران بند ۲۴۰ او را مورد ضرب و شتم قرار داده اند.
ولین بار نیست که زندانیان سیاسی که بدون هیچ دلیل محکمه پسندی در زندان به سر می برند برای انجام مصاحبه های تلویزیونی و اعترافات ساختگی تحت فشار هستند.
خرداد ماه سال جاری، نیروهای امنیتی که از سوی شعبه ششم دادسرای اوین حکم داشتند با یورش به منزل این فعال سیاسی او را بازداشت و به بند امنیتی ۲۰۹ انتقال دادند.
نام اکبر امینی از ۲۵ بهمن ماه سال ۸۹ رسانه ای شد وقتی که به میرحسین موسوی و مهدی کروبی برای همبستگی با مردم کشورهای مصر و تونس دعوت به تظاهرات شد. در آن زمان بود که تصویر اکبر امینی در بسیاری از رسانههای دنیا منتشر شد. او، بالای یک جرثقیل و در ارتفاع ۳۵ متری چند ساعتی همه چشمها را به خود خیره کرد. او در این روز با در دست داشتن روبان های سبز، مردم را به شرکت در تظاهراتی که قرار بود بعدازظهر همان روز برگزار شود، دعوت کرد.
نامه دراویش زندانی به دادستان تهران
وکلا و فعالان زندانی حقوق دراویش در نامه ای به دادستان تهران، اعتراض خود به دستور الزام به استفاده از لباس فرم زندانیان و دستبند و پابند در اعزام به مراکز درمانی را اعلام کردند.
به گزارش مجذوبان نور، فعالان حقوق و وکلای زندانی دراویش اعتراض خود را نسبت به دستور الزام به استفاده از لباس فرم زندانیان و دستبند و پابند در اعزام به مراکز درمانی را طی نامه ای به دادستان تهران، آقای جعفری دولت آبادی اعلام کردند.
در این نامه به حرکت تبعیض آمیز مقامات در نحوه اعزام زندانیان سیاسی – عقیدتی به مراکز درمانی و عناد با اهل دل اشاره شده و آمده است: «خلاف رسم متداول، مقرر کرده اند که برای پیگیری روند درمانمان، جامه زندانیان بر ما درویشان بپوشانند و زنجیر بر دست و پایمان زنند و آنگاه نزد طبیب برند. تاکنون بارها گفتنی ها را با قول لیّن و زبان قانون به آمران و ماموران گفته ایم و راه گفت و گو با سعه صدر را برگزیدیم اما گویا این روش کارگر نمی افتد و برخی آمران مامور از سر سیرت و اقتضای طبیعت راه عناد با اهل دل را برگزیده و به دیده استحقار در طایفه درویشان نظر می کنند. حکم راندن بر غل و زنجیر درویشان محبوس و لباس زندان برآنها پوشاندن، افتخار نیست و حاصلی جز بی آبرویی نخواهد داشت.»
در ادامه این نامه، دراویش زندانی به قصد خود برای اعتصاب غذا اشاره و توضیح دادند: «ما دراویش زندانی قصد بر اعتصاب غذا داشتیم و داریم و همانطور که درویش ستیزان به جان ما و سلامت ما اهمیت نمی دهند ما هم در راه هدفمان به آب و نان اهمیت نمی دهیم چرا که قوت جبرئیل از مطبخ نبود بود از الطاف آن رب ودود/ اما به توصیه دوستان فعلا از اعتصاب غذا منصرف شده ایم تا ببینیم خدا چه می خواهد و چه خواهد کرد.»