میلیاردها دلار پول نفت هرگز به خزانه بازنمی‌گردد

سایت تدبیر :  53 میلیارد دلار از درآمدهای نفتی به خزانه واریز نشده است؛ به همین راحتی. گزارش اخیر دیوان محاسبات از تفریغ بودجه 91 از این تخلف جدید دولت محمود احمدی‌نژاد پرده برداشته است.
تعداد و میزان تخلف‌های مالی دولت احمدی‌نژاد آن قدر زیاد است که شنیدن آن عادی شده است. از تخلف 1.1 میلیارد دلاری تا تخلف 53 میلیارد دلاری  در سال گذشته. سعید زمانیان نماینده شهرکرد به "تدبیر" می‌گوید: «درست است که احمدی‌نژاد دیگر رئیس جمهوری نیست اما در تخلف‌های دولت دهم پایش گیر است و باید پاسخگو باشد.»
پیش از این نیز با قرائت گزارش تفریغ بودجه 85 در مجلس، مشخص شد علاوه بر دوهزار مورد انحراف از قانون، بیش از یک‌ میلیارد دلار از مازاد درآمد‌های نفتی کشور به خزانه واریز نشده است.
بر اساس گزارش تفریغ بودجه 87 نیز، 12 ميليون ليتر بنزين حدود هشت و نیم ميليارد تومان به كشورهاي همسايه صادر شده است كه پول آن نيز به خزانه واريز نشد.
در بودجه سال 90 نیز مبلغ دوهزارمیلیارد ریال بابت تنخواه‌گردان قانون هدفمندکردن یارانه‌ها از محل درآمد حاصل از صادرات نفت خام و میعانات گازی به حساب خزانه‌داری کل کشور واریز شده که تاکنون تسویه نشده است.
سعید زمانیان‌دهکردی به خبرنگار اقتصادی تدبیر می‌گوید: «در بحث نفت و درآمدهای دولت، قانونی داریم که بر مبنای آن تمامی درآمدها باید به خزانه واریز و از آنجا تقسیم شود. اما متاسفانه در سال‌های گذشته این اتفاق رخ داده که اعتباراتی که باید به خزانه واریز می‌شده در جای دیگری هزینه شده است.»
نماینده شهرکرد در مجلس شورای اسلامی، با بیان اینکه مطابق گزارش تفریغ بودجه 91، 53 میلیارد دلار به خزانه واریز نشده است، اظهار می‌کند: « جبران کمبود پرداخت حقوق و مزایا، جبران پرداخت‌های نقدی هدفمندی یارانه‌ها و مسائل مربوط به کمبودهای هزینه‌های جاری مواردی بودند که درآمدهای نفتی به جای واریز به خزانه در این موارد مصرف شدند. در واقع در دوره احمدی نژاد با نفت مثل نوشابه برخورد می شد. چنان حساب ها به هم زده می شد که وقتی اب از اسیاب می افتاد می فهمیدیم مثل نوشابه ای که گازش رفته و نصف شده، پول نفت هم پریده است.»
او معتقد است « این اقدام دولت دهم خلاف قانون است و به دلیل عدم برخورد و نظارت درست این اتفاق‌ها رخ داد. البته بعید نیست تخلف‌های بیشتری هم در راه باشد و در آینده منتشر شود.»
این عضو کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات مجلس نهم، می‌گوید: « تخلف دولت درباره واریز نشدن درآمدهای نفتی به خزانه و سرپیچی از قانون باید به شکل جدی پیگیری و عامل تمام این موارد به دادسرای دیوان محاسبات معرفی شود.»
به گفته زمانیان «باید مشخص شود بر چه اساسی این پول‌ها به خزانه واریز نشده و اصلا به کجا رفته و در چه راهی مصرف شده است.»
او تاکید دارد که اعضای کمیسیون برنامه و بودجه در حال پیگیری موضوع تخلف‌های دولت دهم هستیم.
این عضو فراکسیون اصولگرایان رهروان ولایت مجلس، در پاسخ به این سوال "تدبیر" که آیا امکان بازگشت این پول‌ها به خزانه کشور وجود دارد یا نه، می‌گوید: « این موضوع به نوع این که پول‌ها در کجاها مصرف شده و اینکه آیا مجوزی داشته یا نه بستگی دارد. زمانی که دیوان محاسبات تفریغ بودجه را اعلام می‌کند ما می بینیم که در بسیاری از ارگان‌ها، نهادها و وزارتخانه‌ها در نوع هزینه کرد اشکال‌هایی وجود دارد.اما بعید است این پول ها به خزانه باز گردد.»
او اظهار می‌کند: «نوع حسابداری ما به گونه‌ای است که باید عین همان تبصره و ردیفی که در قانون تصویب شده اجرا شود، در غیر این صورت این تخلف‌ها از سوی دیوان محاسبات رسیدگی و به قوه قضاییه ارسال می‌شود.»
زمانیان با بیان اینکه محمود احمدی‌نژاد در حال حاضر رئیس جمهوری نیست اما مسئول تمامی کارهای صورت گرفته در دولت نهم و دهم است، گفت: «به طور قطع برای پیگیری این موضوع پای احمدی‌نژاد نیز گیر است. در واقع یک بار برای همیشه باید در کشور جلوی تخلف‌ها گرفته شود.»

او معتقد است « این اقدام دولت دهم و تخلف‌های صورت گرفته به دلیل کم کاری دستگاه‌های نظارتی است. در واقع ما دچار افراط و تفریط شدیم. دستگاه نظارتی که باید این موارد را دنبال کند کار دستگاه نظارتی دیگری را به طور موازی انجام می‌دهند.»

گزارش صادق ریبا کلام از بازپرسی اش / آقای رئیس جمهور گفتند اساتید در مورد مسئله هسته ای نظر بدهند، من نظر دادم و احضار شدم

فیسبوک صادق زیبا کلام
دوستان سلام
 از روز چهارشنبه 16 بهمن که به دنبال احضار دادستانی محترم انقلاب به بازپرسی رفته بودم تا امروز کسر قابل‌توجهی از دوستان و دانشجویانم ابراز محبت کرده و از کم و کیف ماجرا پرسیده‌اند. ظرف این چندروزه از جمله در خود روز چهارشنبه نکات جالبی اتفاق افتاده‌اند که هم انسان را دلگرم می‌کنند و هم برخی بی‌مهری‌ها که متقابلاً دلسردکننده هستند. تصمیم دارم اگر عمری باقی بود ماجرا را تحت عنوان «داستان یک بازپرسی» برایتان بنویسم؛ اما چون خیلی از دوستان می‌پرسند که چی شده و کار به کجا کشیده تصمیم گرفتم یک مقداری خدمتتان توضیح بدهم که وضعیت احضارم به دادستانی در حال حاضر از چه قرار است. من روز سه شنبه 15 بهمن هم رسماً احضاریه دادسرای انقلاب را دریافت کردم و هم تلفنی به هم اطلاع داده شد که سه روز وقت دارم که بایستی خود را به دادسرای فرهنگ و رسانه معرفی نمایم. همان فردایش صبح اول وقت رفتم. بازپرسی‌ام در حدود 5 ساعت به درازا کشید که داستان آن را جداگانه خواهم گفت. شاکی من نه روزنامه کیهان است و نه جناب آقای شریعتمداری. بلکه مدعی‌العموم یا همان دادستان انقلاب است؛ اما مبنای شکایت‌، نامه سرگشاده‌ای است که بنده در پاسخ به نامه آقای شریعتمداری خطاب به ایشان نوشته بودم. مشخصاً هم دادستان محترم بر روی دو نکته از آن نامه دست گذارده‌اند. نکته اول انتقاد بنده به نحوه دادرسی متهمین پرونده معروف به اختلاس 3000 میلیارد تومانی می‌باشد. مقوله دوم در خصوص انتقادم به فعالیت‌های هسته‌ای است و اینکه گفته‌ام هسته‌ای کمکی به پیشرفت و رشد و توسعه اقتصادی کشور نکرده. این دو اظهار نظرِ بنده را دادستان محترم انقلاب توهین و افتراء به دستگاه قضا و قضات، تشویش اذهان عمومی و تبلیغ علیه نظام دانسته‌اند. در پایان بازپرسی هم جناب بازپرس شعبه آقای شفیعی که رفتارشان انصافاً با بنده محترمانه بود این اتهامات را به اصطلاح به بنده تفهیم کردند و فرمودند با قرار کفالت 50 میلیون تومانی می توانی بروی تا مراحل بعدی پرونده؛ به عبارت دیگر بنده آزاد هستم تا یکی از این روزها برایم احضاریه بیاید که در فلان روز و فلان ساعت در فلان شعبه دادگاه انقلاب می‌بایستی حضور پیدا کنم. ممکن هم هست که دادستان اتهامات را خیلی سنگین ندانسته و قرار منع تعقیب صادر نمایند. این کل ماجرای آن روز بود.
اما در خصوص حوادث و ماجراهای پشت پرده آن روز هم چند نکته را بگویم. حدود ساعت یک درحالی‌که بازپرسی همچنان ادامه داشت، آقای شفیعی بازپرسم گفتند که بازپرسی دارد تمام می‌شود و تا صدور کیفرخواست شما آزاد هستید اما یک نفر که کارمند رسمی دولت باشد با فیش حقوق و حکم رسمی می‌بایستی بیاید دادسرا و ضامن شما بشود. مبلغ ضمانت هم 50 میلیون تومان در نظر گرفته‌شده. من با استفاده از تلفن بازپرس با دانشکده حقوق تماس گرفتم و تنها کسی که پیدا کردم خانم رحمانی کارشناس مرکز مطالعات بین‌المللی دانشکده بود؛ اما ایشان خرید خدمتی بودند و ازشان خواستم که یکی از همکاران که رسمی است را پیدا کنند و از ایشان خواهش کنند بیاید ضامن من بشود. چون از ایشان خبری نشد نگران شدم و تلفن زدم به دفتر رئیس دانشگاه آقای دکتر فرهاد رهبر. صورت مسئله را به آقای اسماعیل نژاد رئیس دفتر دکتر رهبر گفتم. باورم نمی‌شد وقتی دکتر فرهاد رهبر گفت خودش می‌خواهد بیاید و ضامن شود. گفتم نیازی نیست خودتان بیایید و نهایتاً با دستور رئیس دانشگاه، آقای دکتر کاظمی مدیر کل حقوقی دانشگاه با سه تن دیگر از همکاران آمدند. در ضمن خانم سنگتراش به همراه آقای صالحی مسئول امور آموزشی دانشکده به همراه خانم رحمانی هم آمدند. یک جورایی جلوی کارکنان دادستانی احساس مطبوعی به من دست داد. وقتی برگشتیم دانشگاه یک‌راست رفتم دفتر دکتر رهبر. او را بوسیدم و گفتم بچه‌های تهرون یک اصطلاح دارند به نام «مرام» انصافاً با اینکه از نظر سیاسی در دو قطب مخالف همدیگر هستیم اما آدم بامرامی هستی. گفت من به خاطر شما نکردم، به خاطر حفظ حرمت استاد دانشگاه تهران می‌خواستم بیایم.
این مال دکتر فرهاد رهبر اصولگرا؛ اما از دوستان اصلاح‌طلب هم چند نفر تماس تلفنی گرفتند از جمله دکتر عبدالله رمضان، دکتر یوسف مولایی، صدرا بهشتی پسر آقای علیرضا بهشتی شیرازی که بعد از جریانات 22 خرداد 88 در اوین به سر می‌برد، بچه‌های روزنامه‌های شرق، آرمان، اعتماد و آقای نکویی مدیرمسئول روزنامه قانون و بچه‌های سایت فرارو هم ابراز محبت و دلجویی کردند. از همه جالب‌تر آن است که ظرف 5، 6 روز گذشته شماری از همکاران و اساتید حقوقی دانشکده به همراه نزدیک به 30 تن از حقوقدانان که نمی‌شناسمشان تماس گرفته و اعلام آمادگی کردنده‌اند که حاضرند وکالتم را بر عهده بگیرند. شگفت‌انگیز آنکه دست کم 5 تن از آنان از فارغ‌التحصیلان جانباز دانشکده خودمان هستند که با صندلی چرخ‌دار حرکت می‌کنند. به قول فروغ «تنها صداست که می‌ماند» و تنها محبت این جانبازان، تلفن دکتر فرهاد رهبر و آن یک دوجین وکیل دادگستری اصلاح‌طلب که نمی‌شناسمشان است که باقی می‌ماند.
می‌ماند پاسخ به یک سؤال که خیلی‌ها ظرف این چند روز گذشته از من می‌پرسند: با توجه به تقاضای رئیس‌جمهور از اساتید دانشگاه در خصوص هسته‌ای که ساکت ننشینند و اظهار نظر نمایند، آقای روحانی و تشکیلات ایشان چه واکنشی نشان دادند؟ قبل از پاسخ بایستی بگویم که آخرین فکری که در مخیله‌ام وجود دارد آن است که ببینم آقای روحانی یا آن یکی دیگر از مسئول حکومتی چه کار می‌کنند، چه اظهارنظری دارند و سپس من موضع‌گیری نمایم. مقصودم این است که در خصوص هسته‌ای بنده الآن چند سالی می‌شود یعنی از دوران آقای احمدی‌نژاد به تدریج این سؤال را مطرح کرده‌ام که واقعاً هسته‌ای چه نفعی برای اقتصاد کشور داشته؟ لذا مطلقاً منتی بر سر آقای روحانی ندارم که چون شما گفتید اساتید دانشگاه در مورد هسته‌ای اظهارنظر بنمایند، بنده امتثال امر کردم و اظهار نظر نمودم. مرافعه بنده با آقایان شریعتمداری و جناب حمید رسایی خیلی پیش‌تر از امریه آقای روحانی خطاب به اساتید آغاز شده بود؛ اما و علیرغم همه این‌ها، من اگر جای آقای روحانی می‌بودم، نه به خاطر زیباکلام، بلکه به خاطر ارزش و احترامی که برای خودم و حرف خودم به عنوان یک رئیس‌جمهور قائل می‌بودم، به یکی از آبدارچی‌ها یا یکی از پیشخدمت‌ها یا یکی از باغبان‌های دستگاه ریاست جمهوری می‌گفتم که یک تماسی با این بابا (زیباکلام) بگیرید و یک دلجویی ازش بنمایید؛ اما آقای روحانی حتی این مقدار را هم دون شأن و مقامشان دانستند. اتفاقاً اشتباه می‌کنند، خیلی هم اشتباه می‌کنند. چون به قول فروغ «تنها صداست که می‌ماند».

صادق زیباکلام
 بیست و دوم بهمن‌ماه یک هزار و سیصد و نود و دو

حسینیان : سپاه به فرمان دولت توجه نکرد و از هییت نظامی یک کشور مخالف آمریکا دعوت کرد

به گزارش خبرنگار حوزه احزاب خبرگزاری تسنیم، آخوند حسینیان نماینده تهران در مجلس و رئیس مرکز اسناد انقلاب اسلامی که در حوزه علمیه امام مهدی سخن با بیان اینکه آمریکا حقارت ما را می‌خواهد، اظهار داشت: دنیا به ایران نگاه می‌کند و می‌بیند که ملت ایران با دست خالی توانسته‌ پوزه آمریکا را به زمین بمالند.
وی با بیان اینکه انتقاد می‌کنیم، منتقدین را به بیسوادی یا کم‌سوادی متهم می‌کنند، تاکید کرد: بنده به عنوان یک طلبه آماده هستم که با آقای روحانی درباره فرآیند غنی‌سازی و استفاده از رآکتورها بحث علمی کنم، چندان هم بی‌سواد نیستم.
این نماینده مجلس با بیان اینکه بی‌سوادان از جایی آب نمی‌خورند، افزود: ما دلمان نمی‌آید که روحانی شکست بخورد، نگرانیم که یک روحانی زیر برگه استعماری را امضا کند و نگرانیم که فردا ما را در ردیف قاجار بنویسند لذا معتقدیم سازشکاران قهرمان نخواهند شد.
حسینیان در پاسخ به این سوال که آیا زمان محاکمه سران فتنه فرا نرسیده است؟ گفت: نرسیده و نه می‌رسد، مصلحت این است که به همین شکل برخورد شود.
حسینیان درباره اینکه آیا مواضع وزیر امور خارجه را قبول دارید؟ اظهار داشت: دلمان می‌خواهد وزیر را استیضاح کنیم، اما باید مصالحی را نیز در نظر بگیریم که با این حال سوال می‌کنیم و حرف‌هایمان را خواهیم زد.

وی در ادامه با اشاره به اینکه در زمان شاه تصمیم می‌گرفتند که چه افرادی به ایران سفر کنند و یا سفر نکنند، تصریح کرد: هفته گذشته در مجلس شایعه شد که سفارت آمریکا در نیویورک مطلع شده که گروهی قرار است از یکی از کشورهای مخالف آمریکا  (کره شمالی) به ایران سفر کند و دعوت از طرف سپاه صورت گرفته است. نامه‌ای به سپاه نوشتند و از این نهاد خواستند که مسافرت این افراد را به تعویق بیندازند. اما سپاه به حرف‌شان اعتنایی نکرد و فرمان آنها را زیر پا گذاشت و از آنان دعوت کرد. این چه برخوردی است که انجام می‌دهند؟ مگر ما در دوران شاه هستیم که بگویند این افراد بیایند و یا نیایند.