ایسنا نوشت: این نویسنده که در مراسم اختتامیه «جشنواره کتاب‌خوانی مجازی» سخنرانی می‌کرد، گفت: سوال جدی‌ای که من دارم به اتفاقاتی مربوط می‌شود که در دو سه هفته اخیر در کشور در حال رخ دادن است و آن سوال این است که ما چه‌قدر کتاب می‌خوانیم؟ آیا ما اهل مطالعه هستیم یا نه؟ و آمار کتاب‌خوانی چگونه تهیه می‌شود؟ این سوال اصلی من است. فکر می‌کنم اگر در چنین جلسه‌ای نتوانیم درباره صحت و سقم این آمار صحبت کنیم، جاهای دیگر مکان‌های شایسته‌ای برای صحبت و هم‌فکری راجع به این قضیه نباشد.
این نویسنده در ادامه عنوان کرد: این روز‌ها آمار به شدت بلندی از کتاب‌خوانی مملکت ارایه می‌شود که در نظر من فارغ از اینکه ما به حقیقت، واقعیات و مصادیق کتاب‌خوانی در جامعه احترام بگذاریم یا نه، در آن یک بی‌احترامی بزرگ دیده می‌شود و آن هم، بی‌احترامی به چهار عمل اصلی است.
او سپس تشریح کرد: اگر هر ایرانی در روز به طور متوسط 70 دقیقه کتاب بخواند، با مراجعه به آمارهایی که راجع به کتاب‌خوانی داریم، درمی یابیم که کسی که 70 دقیقه در روز کتاب میخواند، آدم پُرخوانی است، آدم پُرخوان قطعا آدم تندخوانی است ( این آمار بغایت دروغ از سوی منصور واعظی دبیر کل نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور، ارائه شدهاست). آدم تندخوان در 70 دقیقه احتمالا می‌تواند روزی 100 صفحه کتاب بخواند و در طول سال که 365 روز است، 36 هزار و 500 کلمه کتاب میخواند. اگر تعداد متوسط صفحات کتاب را طبق آمار خانه کتاب 250 صفحه یا برای اینکه رُند شود، 365 صفحه فرض کنیم؛ یعنی طبق این آمار، هر ایرانی سالانه 100 کتاب میخواند.
امیرخانی با تاکید بر اینکه تنها راجع به آمار رسمی سخن می‌گوید و هیچ نظر شخصی‌ای در آن ندارد، ادامه داد: اگر هر ایرانی در سال 100 کتاب بخواند، با در نظر گرفتن 50 میلیون نفر جمعیت باسواد و تحصیل‌کرده و تعداد عناوین کتاب که سالانه 50 هزار عنوان کتاب است، تیراژ متوسط عدد بسیار بالایی، حدود 100 هزار نسخه می‌شود، در حالی که تیراژ متوسط ما تقریبا نزدیک به 3000 نسخه است. آن 97 هزار تا را از کجا داریم در می‌آوریم؟ گفته‌اند مثلا روزنامه‌خوانی، متون مذهبی، خواندن زیرنویس تلویزیون و چیزهایی مثل این.
او افزود: اگر قرار باشد با آماری که در کنار صنعت نشر، منتشر می‌شود، شوخی کنیم و این آمار را جدی نگیریم، اعتماد مردم نسبت به عددهای فرهنگی پایین می‌آید. من تقاضا دارم به عددهای فرهنگی احترام بگذاریم.
این نویسنده در ادامه عنوان کرد: این روز‌ها آمار به شدت بلندی از کتاب‌خوانی مملکت ارایه می‌شود که در نظر من فارغ از اینکه ما به حقیقت، واقعیات و مصادیق کتاب‌خوانی در جامعه احترام بگذاریم یا نه، در آن یک بی‌احترامی بزرگ دیده می‌شود و آن هم، بی‌احترامی به چهار عمل اصلی است.
او سپس تشریح کرد: اگر هر ایرانی در روز به طور متوسط 70 دقیقه کتاب بخواند، با مراجعه به آمارهایی که راجع به کتاب‌خوانی داریم، درمی یابیم که کسی که 70 دقیقه در روز کتاب میخواند، آدم پُرخوانی است، آدم پُرخوان قطعا آدم تندخوانی است ( این آمار بغایت دروغ از سوی منصور واعظی دبیر کل نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور، ارائه شدهاست). آدم تندخوان در 70 دقیقه احتمالا می‌تواند روزی 100 صفحه کتاب بخواند و در طول سال که 365 روز است، 36 هزار و 500 کلمه کتاب میخواند. اگر تعداد متوسط صفحات کتاب را طبق آمار خانه کتاب 250 صفحه یا برای اینکه رُند شود، 365 صفحه فرض کنیم؛ یعنی طبق این آمار، هر ایرانی سالانه 100 کتاب میخواند.
امیرخانی با تاکید بر اینکه تنها راجع به آمار رسمی سخن می‌گوید و هیچ نظر شخصی‌ای در آن ندارد، ادامه داد: اگر هر ایرانی در سال 100 کتاب بخواند، با در نظر گرفتن 50 میلیون نفر جمعیت باسواد و تحصیل‌کرده و تعداد عناوین کتاب که سالانه 50 هزار عنوان کتاب است، تیراژ متوسط عدد بسیار بالایی، حدود 100 هزار نسخه می‌شود، در حالی که تیراژ متوسط ما تقریبا نزدیک به 3000 نسخه است. آن 97 هزار تا را از کجا داریم در می‌آوریم؟ گفته‌اند مثلا روزنامه‌خوانی، متون مذهبی، خواندن زیرنویس تلویزیون و چیزهایی مثل این.
او افزود: اگر قرار باشد با آماری که در کنار صنعت نشر، منتشر می‌شود، شوخی کنیم و این آمار را جدی نگیریم، اعتماد مردم نسبت به عددهای فرهنگی پایین می‌آید. من تقاضا دارم به عددهای فرهنگی احترام بگذاریم.
