به دنبال سخنان انتقاد آمیز طائب از اظهارات وزیر اطلاعات سایت نزدیک به علی لاریجانی رییس مجلس خطاب به او نوشته است: آیا طائب می داند علوی وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی است؟
در این مطلب آمده است: وزیراطلاعات گفته است کسانی که در حوادث پس از انتخابات جرمی مرتکب نشده اند و به خارج از کشور سفر کرده اند می توانند برگردند. ظاهرا این سخن به مذاق بعضی ها خوش نیامده. به ویژه جناب طائب،که موضعی تند و هجومی گرفته اند و حرف های وزیر اطلاعات را از دایره تدبیر و اعتدال خارج دانسته اند، آن را مصداق دخالت در وظایف دیگر قوا خوانده اند.
در این یادداشت نویسنده افزوده است: نمی خواهم در این جا منظور آقای علوی را توضیح بدهم ولی گمان می کنم ادبیاتی که آقای علوی به عنوان یک مقام مهم امنیتی با آن سخن می گوید این روزها بیشتر به کار پیشرفت و سربلندی ایران می آید. برای این که سوء تفاهم پیش نیاید مجبورم توضیح دهم که این سخن البته به این معنا این نیست که ادبیات آقای طائب مانعی در راه پیشرفت و سربلندی این سرزمین است. واصلا مشکل همین جاست که بعضی از ما فکر می کنیم اگر کسی فی المثل گفت از این پس عدالت را رعایت می کنیم یعنی منظورمان این است که پیش از ما همه ظالم بوده اند.
در این یادداشت خطاب به طائب آمده است: دولت جدید به دلیل خواست عمومی مردم از این پس به ادبیاتی که در آن از قهر و خشونت نشانی نداشته باشد اقبال بیشتری نشان خواهد داد. نگویید مگر تو سخنگوی مردمی؟ مردم در بیست وچهارم خرداد نشان دادند که چه چیزی می خواهند و چه چیزی نمی خواهند. اگر خودمان را به نشنیدن و ندیدن نزده باشیم مطمئنا می توانیم بفهمیم خواست عمومی چیست. ظاهرا دولتمردان به درستی متوجه این نکته شده اند و حتی مقامات امنیتی دولت هم سعی می کنند از ادبیاتی که چهره ای مخوف از آن ها به نمایش می گذارد و رونق مسلمانی می برد پرهیز کنند.
در بخشی از این مطلب آمده است: در متنی که از آقای طائب منتشر شده چیزی در باره این که مشکلات واقعی مردم چیست ندیده ام. آن قدر هم از قوانین مونتسکیو و تفکیک قوا سر در نمی آورم که بتوانم در باره حدود وظایف قانونی قوه مجریه و مقننه چیزی بگویم. احتمالا خود وزیر محترم اطلاعات اگر لازم بدانند در این باره توضیحاتی خواهند داد، منتهی این حرف آقای طائب را که فرموده اند: “مگر در رابطه با کسانی که جرمی مرتکب نشده اند منعی برای ورود وجود داشته که ایشان این گونه موضع می گیرند” خیلی نمی فهمم. آقای طائب این نکته را احتمالا از سر دلسوزی برای نظام جمهوری اسلامی گفته اند. منظورشان هم احتمالا این بوده که ممکن است مخاطب از این حرف معنای خوبی را استخراج نکند وگمان کند معنی این حرف این است که نظام جمهوری اسلامی پیش از این مردم را بدون این که جرمی مرتکب شوند مورد آزار و اذیت قرار می داده و حالا قرار است دولت تدبیروامید این رویه غلط را تصحیح کند. من نمی خواهم در این جا منظور آقای علوی را توضیح بدهم ولی گمان می کنم ادبیاتی که آقای علوی به عنوان یک مقام مهم امنیتی با آن سخن می گوید این روزها بیشتر به کار پیشرفت و سربلندی ایران می آید. برای این که سوء تفاهم پیش نیاید مجبورم توضیح دهم که این سخن البته به این معنا این نیست که ادبیات آقای طائب مانعی در راه پیشرفت و سربلندی این سرزمین است. واصلا مشکل همین جاست که بعضی از ما فکر می کنیم اگر کسی فی المثل گفت از این پس عدالت را رعایت می کنیم یعنی منظورمان این است که پیش از ما همه ظالم بوده اند. نخیر، آقای طائب بهتر از بنده می داند که: اثبات شئ نفی ماعداء نمی کند. دولت جدید به دلیل خواست عمومی مردم از این پس به ادبیاتی که در آن از قهر و خشونت نشانی نداشته باشد اقبال بیشتری نشان خواهد داد. نگویید مگر تو سخنگوی مردمی؟ مردم در بیست وچهارم خرداد نشان دادند که چه چیزی می خواهند و چه چیزی نمی خواهند، اگر خودمان را به نشنیدن و ندیدن نزده باشیم مطمئنا می توانیم بفهمیم خواست عمومی چیست. ظاهرا دولتمردان به درستی متوجه این نکته شده اند و حتی مقامات امنیتی دولت هم سعی می کنند از ادبیاتی که چهره ای مخوف از آن ها به نمایش می گذارد و رونق مسلمانی می برد پرهیز کنند اما همان طور که گفتم این ادبیات لزوما به معنای انکار پیشینیان نیست، اگرچه ممکن است تا حدودی تعریضی به رفتار پیشینیان هم داشته باشد. طبیعی هم هست. خب اگر قرار بود مردم از وضع موجودشان راضی باشند و به هیچ چیزی هم معترض نباشند که به کسی رای می دادند که بیشترین شباهت را به آقای احمدی نژاد داشته باشد- که الحمدلله در بین کاندیداهای محترم وجود داشت کسی که به ایشان بسیار شبیه باشد حتی از حیث ظاهر- نه این که به کسی رای بدهند که بیشترین تفاوت را با ایشان داشته باشد.
خب، این معنی دارد، ندارد؟ یعنی مردم به آن منش و روش معترض بودند. خب، طبیعی است که مسئولان هم در وعده و وعیدهایی که می دهند نیم نگاهی هم به رفتار کسانی داشته باشند که مردم نارضایتی خودشان را از عملکرد آن ها به مدنی ترین شکل ممکن- یعنی انتخابات- نشان داده اند. با این همه همان طور که عرض کردم این دلیل نمی شود که هر حرف ملایم و معقولی را به حساب مخالفت با ارزش های انقلاب و اسلام و نظام بگذاریم و یک بار دیگر فضای رادیکال و دو قطبی سال های پس از دوم خرداد را احیا کنیم. فردا اگر وزیر ارشاد گفت باید به هنرمندان احترام بگذاریم ونگذاریم آن ها در گوشه عزلت و تنهایی دق کنند نگوییم: مگر تا امروز نظام به هنرمندان بی احترامی می کرده و آن ها را دق می داده؟ اگر فردا وزیر کار گفت: نباید کاری کنیم که فاصله طبقاتی زیاد شود و ثروتمندان بر فقرا فخر بفروشند نگوییم: مگر تا امروز نظام فاصله طبقاتی را زیاد می کرده ویا طرفدار ثروتمندان بوده که…فکر می کنم دیگر دارم زیادی توضیح می دهم.حتما آقای طائب می داند که آقای علوی وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی است. مسئله خیلی روشن و ساده است. فقط باید کمی حسن نیت داشته باشیم و این احتمال را بدهیم که دیگران هم ممکن است مثل ما دلشان برای این آب و خاک بتپد. امیدوارم نگویند: منظورت این است که ما سوء نیت داریم و دلمان برای … شما را به خدا بس کنید.
