عدم مقابله با معارضانی که برای تحقق اهداف شخصی یا گروهی اقداماتی را علیه امنیت ملی انجام می‌دهند، می‌تواند زمینه‌ساز هرج و مرج در جامعه باشد، از این رو نظام سیاسی حاکم بنا بر تعهد خود به آحاد جامعه برای جلوگیری از ناهنجاری و همچنین ایجاد فضای امن برای مردم به مقابله با معارضان می‌پردازد.
... به موجب ماده 698 قانون مجازات اسلامی "هرکس به قصد اضرار یا تشویش اذهان عمومی یا مقامات رسمی به وسیله نامه یا شکوائیه یا مراسلات یا عرایض یا گزارش یا توزیع هرگونه اوراق چاپی یا خطی با امضا یا بدون امضا، اکاذیبی را اظهار نماید یا با همان مقاصد اعمالی را برخلاف حقیقت راساً یا بعنوان نقل قول به شخص حقیقی یا حقوقی یا مقامات رسمی تصریحا یا تلویحا نسبت دهد، اعم از اینکه از طریق مزبور به نحوی از انحا ضرر مادی یا معنوی به غیر وارد شود یا نه، علاوه بر اعاده حیثیت در صورت امکان، باید به حبس از 2 ماه تا 2 سال و یا شلاق تا 74 ضربه محکوم شود."
در حوادث پس از انتخابات گروهی در جهت اهداف دشمنان با طرح یک دروغ بزرگ، به تشویش اذهان عمومی پرداختند و اقداماتی را علیه امنیت و آرمان‌های ملت ایران و نظام جمهوری اسلامی صورت دادند که بنا بر مفاد قانونی که در بالا مطرح شد، اذهان عمومی منتظر برخورد قانونی با چنین اشخاصی بود.
فائزه هاشمی یکی از آقازاده‌های فعال در پیش و پس از انتخابات ریاست جمهوری دهم بود که در ساختارشکنی و دادن نسبت‌های ناروا به مسئولین رده بالای نظام، گوی سبقت را از دیگران ربوده بود.
وی هر چند مدتی در عرصه سیاست به صورت علنی و آشکار ورود نکرده بود، اما بستر فراهم شده در حوادث انتخابات را مغتنم شمرد و با تایید طرح دروغ بزرگ "تقلب در انتخابات" در اردوکشی‌های خیابانی به فعالیت‌هایی علیه امنیت نظام جمهوری اسلامی پرداخت.
اتهام فائزه هاشمی در این زمینه از سویی "نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی" است، زیرا وی بر دروغ "تقلب در انتخابات" صحه گذاشته و از سوی دیگر با حضور در اردوکشی‌های غیر‌قانونی "فعالیت‌هایی تبلیغی علیه نظام" انجام داده که بر اساس مواد 500 و 698 قانون مجازات اسلامی باید به مجازات اقدامات ساختارشکنانه خود برسد.
فائزه هاشمی پس از انتخابات ریاست جمهوری حضور پررنگ‌تری در سامان‌دهی اغتشاشات و اردوکشی‌های خیابانی داشت. وی در 26 خرداد 88 با حضور در جمع تجمع‌کنندگان طی سخنان تحریک‌آمیزی خواستار ادامه تجمعات و اعتراضات هواداران موسوی در خیابان‌ها شد.
این اقدامات ساختارشکنانه فائزه هاشمی رفسنجانی ادامه داشت؛ تا جایی که وی در تجمع 30 خرداد 88 در نقش لیدر بازی کرد و همچنین در تجمع 16 آذر واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد، سخنرانی تحریک‌آمیز دیگری را انجام داد تا جایی که بی‌بی‌سی فارسی با پخش فیلم حضور وی در دانشگاه علوم و تحقیقات سعی داشت آن روز را ملتهب نشان دهد.
دختر آقای اکبر هاشمی رفسنجانی به فعالیت‌های تبلیغی علیه نظام خاتمه نداد و در مصاحبه با روزآنلاین گفت: "در زمان شاه این شعبان بی‌مخ و دار و دستش بودند که مثل همین اراذل و اوباش با رفتار وحشیانه و جمع کردن رجاله‌ها و لات‌ها، با مخالفان خودشون برخورد می‌کردند. حالا هم متاسفانه همون ادبیات و همون روش با نام اسلام، انقلاب، دفاع از ارزش‌ها و این حرف‌ها انجام می‌شه. اداره مملکت الان با همین رجاله‌ها و اراذل و اوباش است. آدم چی می تونه به این جریان بگه و چه انتظاری می‌تونه داشته باشه؟"
علیرغم اتهاماتی که در فتنه 88 درباره فائزه هاشمی رفسنجانی مطرح بود، اما قوه قضاییه وی را فقط به دلیل مصاحبه مذکور به دادگاه فراخواند.
پس از تأخیرهای مکرر در برگزاری دادگاه دختر آقای هاشمی رفسنجانی، جلسه دادگاه وی به صورت غیرعلنی در دادگاه انقلاب اسلامی برگزار شد و این دادگاه بنا بر تشخیص قاضی صلواتی، فائزه هاشمی رفسنجانی را به 6 ماه حبس و 5 سال محرومیت از عضویت و فعالیت در احزاب، گروه‌ها، انجمن‌ها و فضای مجازی و همچنین فعالیت‌های فرهنگی و مطبوعاتی محکوم کرد، دادگاه تجدیدنظر هم بعد از حدود 3 ماه این حکم را تأیید و قطعی کرد.
در این میان و در حالیکه جامعه منتظر اجرای حکم حبس فائزه هاشمی بود، تا 5 ماه بعد از صدور رأی دادگاه تجدیدنظر خبری از اجرای حکم نشد و جالب اینجا بود که فائزه هاشمی به جای آنکه روانه زندان شود، برای دیدن بازی‌های المپیک 2012 به لندن سفر کرد!!
ماده 38 فصل چهارم قانون مجازات اسلامی تاکید می‌کند آزادی مشروط برای زندانی زمانی میسر می‌شود که شخص محکوم به حبس، نصف مجازات را گذرانده باشد تا دادگاه با آزادی مشروط وی موافقت کند.
حال این سؤال بسیار مهم در اذهان عمومی مطرح است: با وجود محکومیت قطعی فائزه هاشمی رفسنجانی چگونه وی توانسته است از کشور خارج شود؛ خروجی که مشخص نیست برگشتی هم داشته باشد!
